Osteopatisch Onderzoek

Het osteopathisch onderzoek is opgesplitst in drie delen; het cranio-sacrale deel, het pariëtale deel en het viscerale deel. Elk aspect zal apart beoordeeld worden op zijn beweeglijkheid.

Het cranio-sacrale deel

Het cranium (de schedel) bestaat uit ongeveer 20 verschillende botstukken die met elkaar verbonden zijn door schedelnaden. De schedel kan hierdoor bewegen en vervormen (vooral op jonge leeftijd). Aan de binnenkant van de schedel zitten de hersenvliezen vast die verder rond het ruggenmerg lopen tot aan het heiligbeen (sacrum).

Deze botstukken bewegen volgens een eigen ritme. Dat kun je niet aan de buitenkant zien, maar een geoefend osteopaat kan dit wel voelen. Als een van die schedelbotstukken vastzit door bijvoorbeeld een val, een geboorte, gebitsproblemen of een oorontsteking, kan dit leiden tot klachten. Bijvoorbeeld concentratiestoornissen, een depressie of migraine zijn redenen om extra aandacht te schenken aan de schedel.

Het pariëtale deel
Met het pariëtale deel wordt het bewegingsapparaat van het menselijk lichaam bedoeld. Dit bestaat uit de wervelkolom en de ledematen met alle gewrichten, spieren en banden.

Een ongeluk, infectie, reuma of een overbelasting kunnen pijn geven aan bijvoorbeeld je rug of heupen. Je hebt moeite met lopen of opstaan uit een stoel is heel lastig. Susan onderzoekt je gehele bewegingsapparaat.

Het viscerale deel
Ieder orgaan in ons lijf heeft een bepaalde beweeglijkheid. Zo heeft de nier, onder invloed van de ademhaling, een op- en neerwaartse beweging en legt op deze manier 400 meter per dag af. Als de nier niet meer zo soepel is, zorgt dit voor tal van klachten aan de spieren en ledematen, de schedel en uiteindelijk de nier zelf.

Door een zachte druk ter hoogte van de organen te geven, krijgt Susan al snel een indruk. Soms adviseert Susan de voedingsgewoonte een tijdje aan te passen, zodat de conditie van bijvoorbeeld de darmen verbetert.

Na onderzoek van de drie verschillende delen, ontstaat er een totaal-indruk. Waar heb je last van, waar komt het vandaan en wat kun je er aan doen? Susan stelt samen met jou een behandelplan op en stelt waar nodig telkens de behandeling bij.

Oorsprong van de osteopathie
De grondlegger van de osteopathie is Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts. Hij stichtte in 1892 “The American School of Osteopathy” en legde daarmee het fundament voor de moderne manuele geneeswijze. In de VS is osteopathie sinds 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding. Ook in Engeland heeft osteopathie een lange traditie. In België en Nederland is osteopathie nog jong maar geniet steeds meer bekendheid.

FAQ’s voor babies en volwassenen

Babies

Wat is precies een voorkeurshouding en wat kan daar het gevolg van zijn?

Een voorkeurshouding is een houding waarin het kindje zichzelf meestal legt (vooral tijdens het slapen). Dit  kan een gevolg zijn van o.a. moeizame of problematische geboorte, een schedelvervorming, vastzittende rug- of nekwervels of druk op een schedelnaad.

Door het overmatig eenzijdig liggen ontstaat een drukpunt aan één zijde van het hoofdje, wat afplatting van de schedel kan geven. Dit kan weer druk op een schedelnaad geven met irritatie van een zenuw die naar de buik loopt met mogelijk reflux (spugen) of darmkrampjes als gevolg. Vervorming van één deel van de schedel geeft mogelijk vervorming van andere botstukken ernaast. Dit kan (op latere leeftijd) allerlei gevolgen hebben; b.v.

  •   overprikkeling van delen van de hersenen (kan ADHD deels verklaren)
  •   verminderde oog-coördinatie (leesproblemen, dyslexie)
  •   belemmerde buis van Eustachius (ooronstekingen)
  •   belemmering aangezichtschedel (bijholteontsteking, reukproblemen)

De enige manier waarop een baby ons iets duidelijk kan maken is door te huilen en te bewegen. Alles wat irritatie geeft, pijn doet of een belemmering veroorzaakt in het functioneren van de baby zal hij laten zien.

Er kunnen veel redenen zijn waarom een baby huilt. Naast honger, kou en andere elementaire behoeftes kan het ook huilen bij pijn of irritatie door o.a.

  •   een blokkade in de schedel of wervelkolom
  •   maagzuur in de slokdarm bij reflux (spugen)
  •   een bewegingsbelemmering bij voorkeurshouding
  •   slikproblemen
  •   eenzijdige druk(pijn)
  •   obstipatie (buikpijn)

Op het moment van acute infectie (koorts) is osteopathische behandeling niet aan te raden.

Wat is het KISS-syndroom?

Dit is een blokkering van de hoge nekwervel en schedelbasis (Kopfgelenk Induzierte Symmetrie Storungen). Tijdens de zwangerschap (ligging in de baarmoeder) en geboorte kan een bewegingsverlies ontstaan in o.a. de schedel of nek. Hierbij kan een zenuw, die o.a. de darmen aanstuurt geïrriteerd raken en daardoor de darmpjes of de maag over- of onderprikkelen. Dit kan weer obstipatie, diarree, darmkrampjes of spugen (reflux) tot gevolg geven.

Met zachte technieken probeert de osteopaat dit bewegingsverlies op te heffen en de irritatie van de zenuw, en daarmee de klachten, weg te nemen.

Heeft uw kindje steeds terugkerende irritatie of ontsteking van de oren, bijholtes of hoofdpijn?

Dit kan komen doordat er een “verstopping” zit. Wij noemen dit een verminderde drainage (afvoer) van het middenoor via de buis van Eustachius. Dit kan ontstaan bij het vastzitten van bepaalde schedelbotten. Zo kan ook een bewegingsverlies van de aangezichtsbotstukken voor bijholte irritatie of -ontsteking zorgen. Dit kan weer leiden tot ademhalingsproblemen of hoofdpijn. Door bepaalde mobilisaties van het aangezicht kunnen deze klachten behandeld worden.

Volwassenen

Er zijn vele soorten van hoofdpijn; van migraine en spanningshoofdpijn tot clusterhoofdpijn. Is dit alleen met medicatie op te lossen?

Vanuit osteopathisch oogpunt kan hoofdpijn o.a. ontstaan door een verminderde werking van de lever, die het lichaam zuivert van afvalstoffen, waardoor deze afvalstoffen in het lichaam blijven. Ditzelfde geldt voor de nieren. Een verminderde mobiliteit van deze organen kan een vermindering van de werking geven. Ook een blokkade van de nek, heiligbeen of schedelbotten kunnen spanning in de nek en achterhoofd of een verandering van doorbloeding in het hoofd geven. Een whiplash-trauma kan hier bijvoorbeeld een oorzaak van zijn. Zelfs menstruatie kan hoofdpijn geven, als de baarmoeder niet mobiel is kan deze trekken aan het heiligbeen welke via de rug in verbinding staat met het hoofd. Osteopathie gaat op zoek naar bewegingsbelemmeringen in alle bovenstaande structuren en tracht die los te maken.

Van rugklachten (met of zonder uitstraling) is bekend dat deze vaak behandeld worden door een osteopaat. Maar wordt dan alleen de rug zelf behandeld?

Rugklachten, met of zonder uitstraling in het been, kan ontstaan vanuit de rug zelf (blokkade) maar vaak zijn ze het gevolg van een bewegingsbelemmering van de omliggende structuren. Direct aan de rug verbonden zijn het bekken die via de benen worden beïnvloed door de voeten. Een (sport)trauma in het verleden, bv. een verstuikte enkel, geeft mogelijk een bewegingsverandering in het bekken welke op haar beurt weer de rug anders doet belasten. Verder liggen aan de voorzijde van de rug de buikorganen, die deels zijn opgehangen aan de wervelkolom en deels rusten op spieren die aan de wervels hechten. Een irritatie of bewegingsbelemmering van die organen (door operatie of infectie) kan de wervels anders laten bewegen, met alle gevolgen. De ribben hechten direct aan de wervels en zijn aan de onderzijde verbonden met het middenrif. Elke overprikkeling, via omliggende organen, of mobiliteitsbelemmering kan een negatieve invloed hebben op de wervelkolom.

En ook:

Nekklachten, met of zonder uitstraling in de armen, hebben een vergelijkbare oorsprong. Het hart en de longen zijn via de (long)vliezen opgehangen aan de nekwervels. Een belemmering daar (b.v. bronchitis, irritatie van het hartzakje) geeft een trek en daardoor bewegingsbelemmering aan de nekwervels. Ook de armen zijn via de schoudergordel opgehangen aan de nekwervels. Een probleem in het functioneren van de armen kan zijn weerslag hebben in de nek. Er zijn zelfs zenuwen die, van de organen in de buik naar de nekwervels lopen, bij overprikkeling een irritatie t.h.v. de nek kan geven. Dit zijn een paar mogelijkheden, waar een osteopaat naar op zoek gaat en vrij kan maken, die een vervelende en chronische klacht veel verlichting kan geven.

Hoe kan het komen dat de vertering niet goed gaat en er buikpijn en/ of ontlastingsproblemen kunnen ontstaan?

Voor een goed functioneren moeten de buikorganen goed doorbloed zijn en een onbelemmerde aansturing van de zenuwen hebben. Daarnaast moeten de buikorganen goed kunnen bewegen. Als gevolg van een operatie of infectie kunnen verklevingen ontstaan die dit alles negatief kunnen beïnvloeden. Bij een belemmerde afvoer van het bloed uit de buik, via de lever, kan stuwing ontstaan in de lever en darmen wat de werking ervan kan doen verminderen. De osteopaat onderzoekt de mobiliteit van de buikorganen, de wervelkolom en de schedel en behandeld datgene wat belemmerend kan werken op de spijsvertering of pijn kan veroorzaken.

Tijdens de zwangerschap verweken de ligamenten en verandert de mobiliteit van het lichaam, wat heeft dit voor invloed?

De ideale plaats voor een baby om zich te ontwikkelen en een goede houding aan te nemen is in een baarmoeder met een goede mobiliteit. Maar ook is een optimale mobiliteit van het bekken en middenrif van groot belang. Zowel voor moeder als kind. Een vergrote flexibiliteit van het bekken kan b.v. een blokkade/ spanning geven ter hoogte van de nek, omdat deze moet compenseren. Een stuitligging kan een gevolg zijn van een belemmerde mobiliteit van de baarmoeder en omliggende structuren. Pijn in het bekken of uitstraling in de benen kan komen door druk op een zenuw in het bekken of uit de rug. Het verbeteren van de mobiliteit van de rug en bekken kan dit positief beïnvloeden. Bekkeninstabiliteit is natuurlijk iets waar we zeer alert op zijn. Vroegtijdige contracties kunnen komen bij overprikkeling van de plexus (middenrif). Het vrijmaken van de spanning rond het middenrif kan deze contracties doen afnemen. Ná de zwangerschap kunnen nog bekkenklachten, hoofdpijn of darmklachten blijven als gevolg van de druk op organen en bekken die tijdens de zwangerschap is ontstaan en mogelijk gebleven. Dus ook na een zwangerschap kan osteopathie verlichting geven.

Specialisten